De Stichting ArchipelpoëZie heeft tot doel de Archipelbuurt, Willemspark en de omliggende wijken – en daarmee Den Haag – te verfraaien door op blinde muren (en sinds kort ook ramen) poëzie te tonen. Hiermee levert zij een bijdrage aan de leefbaarheid, culturele beleving en uitstraling van buurt en stad. Tevens streeft zij ernaar de binding in de buurt versterken, door een gezamenlijk project te hebben dat duurzaam zichtbaar is. Tot slot, maar minstens zo belangrijk, willen we door het presenteren van poëzie in de openbare ruimte actief de leesinteresse en literaire betrokkenheid van inwoners en bezoekers van Den Haag bevorderen.

Als rode draad voor de muurgedichten is gekozen voor ‘De Verwondering’. We willen graag dat de gedichten een moment van verstilling, van rust en ruimte bieden – een adempauze, korte reflectie, een vraag, of een nieuw gezichtspunt, zodat de passant als het ware nieuwe lucht inademt en verblijd, verrast of geraakt zijn weg vervolgt.

Niet alleen het gedicht en zijn schrijver, maar ook de letter en zijn ontwerper staan centraal in dit project. Een mooie letter is een kunstwerk op zich, vindt de Stichting. De Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) Den Haag heeft een rijk verleden in het opleiden van letterontwerpers en veel ervan behoren tot de wereldtop. Op de gedichtenmuren is inmiddels een bloemlezing van deze typografen te zien. We hebben er een aparte pagina aan gewijd.