De onthulling van ArchipelpoëZie’s elfde muurgedicht op zaterdag 21 mei begon met een concert door Heleen van der Weel, beiaardier van het carillon van het Vredespaleis. Terwijl de zon doorbrak buitelden de klanken van het Vredescarillon over alle belangstellenden heen.
Het nieuwe muurgedicht is te bewonderen op de Burgemeester van Karnebeeklaan 3. ArchipelpoëZie wilde voor deze locatie, vlak bij het Vredespaleis, en vlak bij de plek waar vroeger Kunstzaal Kleykamp stond, een passend gedicht kiezen. Dat werd Everyone Sang. Het gedicht werd na het einde van de Eerste Wereldoorlog geschreven door de Engelse dichter Siegfried Sassoon. Sassoon nam in 1914 dienst in het Britse leger. Everyone Sang kan worden gelezen als gedicht over het einde van de oorlog, als viering van de vrede, of – de insteek van Sassoon – als visie op een betere wereld met gelijkheid en rechtvaardigheid voor iedereen.
Bijzondere gasten waren de heer Joris Wijsmuller, wethouder Stadsontwikkeling, Wonen, Duurzaamheid, Cultuur en Erfgoed; de heer Nick Heath, Plaatsvervangend Chef du Poste van de Britse Ambassade; de heer Jeroen Vervliet, Directeur Bibliothecaris van het Vredespaleis; en Bert Kepel, praeses van de Haagsche Studenten Vereeniging.
Wethouder Wijsmuller vond dat de muurgedichten een bijdrage leveren aan Den Haag als literaire stad. Jeroen Vervliet vertelde hoe het Vredespaleis in 1913 werd opgericht om het pacifisme, het internationalisme, en het geloof in Vrede door Recht gestalte te geven. De Grote Oorlog verstoorde deze vredesillusie. Vervliet memoreerde dat Nederland indertijd zo’n 1 miljoen vluchtelingen opnam, op een bevolking van ongeveer 7 miljoen. Voor de miljoenen slachtoffers van oorlogen spelen we op Vredescarillons, aldus Vervliet. “Laten we telkens bewust over de kans op vrede nadenken, hoop hebben. En laten we ons openstellen voor fysieke omgeving waarin wij ons bevinden, inspiratie ontlenen aan wat ons attendeert op vrede, zoals het iconische Vredespaleis, maar evenzeer door het dichtwerk van de ‘war poet’ Siegfried Sassoon met Everyone Sang.”
Nick Heath gaf vervolgens een indrukwekkende voordracht van het gedicht.
Tenslotte lieten de heren Wijsmuller, Heath, Vervliet en Kepel witte duiven opvliegen – als verwijzing naar de vogels in het gedicht van Sassoon, en als symbool voor vrede.
Verslag: Ruth van Rossum, Stichting ArchipelpoëZie