Twaalfde muurgedicht op muur Internationale Basisschool HSV

Verslag: Walter van Teeffelen

Vele tientallen kinderen van de Internationale Basisschool HSV aan de Nassaulaan waren met hun onderwijzers en diverse ouders present bij de feestelijke onthulling van het twaalfde muurgedicht.

Nog nooit waren er zoveel mensen van de partij bij de onthulling van een muurgedicht van de Stichting ArchipelpoëZie. Ook wethouder Ingrid van Engelshoven en Adrian J. Pratt, cultureel attaché van de Amerikaanse ambassade, waren erbij. De kinderen lieten bij de onthulling goed van zich horen. Twee meisjes en twee jongens reciteerden het gedicht Yesterday is History van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson.

Emily Dickinson

Het gedicht staat in twee versies op twee naastgelegen hoekmuren aan de achterkant van de school: de originele versie in het Engels en daarnaast, op de andere muur, de Nederlandse versie – een vertaling van Peter Verstegen. Vanaf de Mauritskade is het gedicht duidelijk te zien.

Toen Ruth van Rossum, voorzitter van de stichting ArchipelpoëZie, de jongens en meisjes vroeg wie zich weleens gewaagd had aan het maken van een gedicht, gingen vele vingers omhoog. Mooi, vond Ruth, want gedichten schrijven is spannend en opwindend. Ruth vertelde in het Engels dat Emily Dickinson in 1830 werd geboren. Ze was ongetrouwd en leefde als een kluizenaar om zich te wijden aan het schrijven. Ze schreef niet minder dan 1800 gedichten. Tijdens haar leven werden er maar zeven gepubliceerd, zonder dat haar naam daarbij genoemd werd nota bene. Pas na haar dood, meer dan 100 jaar later, kreeg ze de erkenning die ze verdiende.

De Caecilia

De letter is ontworpen door een echte professional, Peter Matthias Noordzij. “Hoe lang denken jullie dat hij erover heeft gedaan?” De antwoorden varieerden van een uur tot tien jaar. De laatste zat er het dichtstbij, want Noordzij had zo’n acht jaar aan de letter gewerkt. Van Rossum: “Hij noemde de letter Caecilia, naar zijn vrouw Cécile. Als je goed kijkt zie je dat lettertypen allemaal anders zijn, en net als mensen verschillende karakters hebben. Bij de Caecilia is elk onderdeel van de letter, ook de schreven, even dik. De meeste chocoladeletters die ter gelegenheid van Sinterklaas worden gemaakt zijn Caecilia letters.”

Schooldirecteur Frans de Jong gaf het woord aan wethouder Ingrid van Engelshoven. Zij vertelde erg blij te zijn, om een aantal redenen. Op de eerste plaats was er met het gedicht weer meer kunst in de openbare ruimte gekomen. “En een gedicht is ook mooi omdat het je aan ’t nadenken zet.” Vervolgens toonde deze gebeurtenis maar weer eens aan wat je kunt bereiken als buurt en school samenwerken. En tenslotte bevatte het gedicht prachtige woorden. “Woorden die ertoe doen, die iets toevoegen, vooral in een tijd waarin nogal ruw met woorden wordt omgegaan.”

Speciale song

De Jong: “Of we het allemaal precies begrijpen is wat anders, maar het is inderdaad een mooi gedicht.” Lorraine Dean, directeur van de internationale afdeling van de HSV, keek in de toekomst. “Over twintig of dertig jaar, als jullie al volwassen zijn, staat het gedicht er nog. Dit moment is voor jullie iets moois om later aan terug te denken.” Voor iedereen had zij een ansichtkaart met een foto van het gedicht en een afbeelding van Emily Dickinson. Ballonnen in groen en geel, de kleuren van de school, vlogen de lucht in, en daarmee was het gedicht officieel onthuld.
Meester Tom pakte ten slotte zijn gitaar voor een prachtig lied, speciaal voor de HSV gemaakt, wat alle kinderen uit volle borst zongen: ‘Stad waar paleizen staan, stad van de ooievaar, stad van ons allemaal’, met tussendoor ook nog enkele Engelse coupletten.

Geplaatst in Muurberichten.